30 lat temu by?am studentk? IV roku Telekomunikacji na ATR w Bydgoszczy. Duszpasterz akademicki DA EMAUS ks. Franciszek Kamecki dobrze nas przygotowywa? na spotkanie z Ojcem ?wi?tym Janem Paw?em II. Miesi?c wcze?niej 5/6 maja 1979r. XLIV Pielgrzymka Akademicka na Jasn? Gór? w intencji Ojca ?w. Jana Paw?a II, potem zach?ta do z?o?enie przyrzeczenia abstynenckiego na czas wizyty Papie?a. Podpisanie nawet czasowej abstynencji dla studenta by?o nie lada wyrzeczeniem. Tre?? przyrzeczenia by?a nast?puj?ca:
„ Z okazji przyjazdu Ojca ?w. Jana Paw?a II do Polski
przyrzekam nie pi? napojów alkoholowych
od 20.V…….. do 10.VI.1979 r.
Przyrzeczenie to ofiaruj? Bogu przez Matk? Naj?wi?tsz?
dla dobra Ko?cio?a i Narodu”
dn. 20 maja 1979 r mój podpis
Na samo spotkanie Ks. Franciszek zaopatrzy? ka?dego z nas ( ok. 30 m?odych ludzi) w du?e drewniane krzy?e ( 50 cm/30cm), które Jan Pawe? po?wi?ci? na Wzgórzu Lecha w Gnie?nie w dniu 3 czerwca 1979r. Ten Krzy? nie jest dla mnie tylko pami?tk?, ale programem mojego ?ycia, chroni? mnie przed niejedn? przepa?ci?, nad któr? stawa?am gotowa rzuci? si? w dó?. Ten Krzy? by? dla mnie k?adk?, drabin?, oparciem, utuleniem i rado?ci?.
Nasz? akademick? grup? prowadzi? Duch ?wi?ty, którego Jan Pawe? II wo?a? w Warszawie. W przeciwie?stwie do wielu innych grup m?odzie?owych, uda?o nam si? dosta? na sektory. Plac dla pielgrzymów by? bardzo ma?y, bo tylko tu? przy samej katedrze. By?am bardzo blisko przej?cia po Mszy ?w. Ojca ?wi?tego do domu prymasowskiego. Wkrótce Ojciec ?wi?ty ukaza? si? na balkonie, aby spotka? si? z nami m?odymi i po?wi?ci? nam swój czas, pomimo ogromnego zm?czenia po ca?ym dniu znoszenia trudów pielgrzymowania. Znali?my dobrze dostojno?? i powag? ks. Kardyna?a Stefana Wyszy?skiego, którego jako m?odzi ludzie odbierali?my zawsze jako bardzo surowego. Czekali?my w napi?ciu i z nadziej? na spotkanie z naszym Papie?em. Ku naszemu zaskoczeniu kilka pierwszych s?ów Ojca ?wi?tego sta?o si? dla nas zach?t? do okazania naszej rado?ci i entuzjazmu jaki tylko mo?e drzema? w m?odzie?y. ?piewom nie by?o ko?ca, na przemian z brawami, okrzykami, które same cisn??y si? na usta. Dobrze, ?e by? wówczas przy Ojcu ?wi?tym Prymas Tysi?clecia, bo musia? chwilami interweniowa?, aby nas uciszy?, aby Ojciec ?wi?ty móg? do nas mówi?. Kiedy dzi? my?l? o tamtym spotkaniu, wci?? jest jak ?ywe. Wówczas by? to wybuch entuzjazmu, rado?ci, mo?e dlatego, ?e Ojciec ?wi?ty pozwoli? nam okaza? swoje uczucia a my koniecznie chcieli?my je uzewn?trzni?. Chwilami wygl?da?o to tak, jakby zapomnieli?my, ?e to Ojciec ?wi?ty przyjecha? do nas i chce nam co? wa?nego powiedzie?. W pewnym momencie Ojciec ?wi?ty trzymaj?c w r?ku kartk? swojego przemówienia opar? si? o balustrad? balkonu, jakby bezradny i pozwoli? nam si? "wykrzycze?". Uwieczni?am to na zdj?ciu. Troch? by?o mi przykro, ?e nie pozwalamy Mu mówi?, ?e Go nie s?uchamy i nie wiem czy uda?o Mu si? wówczas powiedzie? wszystko co przygotowa?. Nie wiem jak by?o w Warszawie na spotkaniu z m?odzie??, chyba podobnie. Mo?e te spotkania z m?odzie?? w 1979 roku sta?y si? natchnieniem na organizowanie spotka? z m?odymi ?wiata. My nie chcieli?my wraca? do czekaj?cych na nas specjalnych poci?gów i On, Jan Pawe? II nie chcia? si? z nami rozstawa?. I tak jest do dzi?.
A dzi? wraz z m??em Andrzejem prze?ywamy 25 lat trwania w Ruchu ?wiat?o-?ycie jako cz?onkowie Kr?gu Rodzin Domowego Ko?cio?a, 24 lata naszej pierwszej Oazy Rodzin w Ustrzykach Górnych prowadzonych przez Ksi?dza Jana Ozg?, który zosta? powo?any na biskupa w Kamerunie w dalekiej Afryce. W tym roku rozpoczn? 25 rok ?ycia w abstynencji dla dobra Ko?cio?a i Narodu jako cz?onek KWC
Do?wiadczy?am i do?wiadczam ?aski dzia?ania Ducha ?wi?tego w moim ?yciu. Duch ?wi?ty wzbudzi? we mnie pragnienie pielgrzymowania z Ojcem ?w. i pomimo ró?nych trudno?ci by?am z Nim w 1983 w Cz?stochowie, w 1987r, w Tarnowie, w 1991r w Rzeszowie, w 1995 w Skoczowie, w 1997 w Krakowie, w 1999 w Krakowie, w 2000 w Rzymie, w 2002 w Krakowie i w 2004 w Krakowie na ostatniej Mszy ?w. z Janem Paw?em II.
Bogu w Trójcy Jedynemu niech b?dzie chwa?a i cze?? i uwielbienie…
Teresa G?odzik
|
